امل حياتى
04-05-2006, 05:39 AM
أصعب شئ لما تحس إن مهما دموعك سالت مش هتخرج حزن عميق.
أصعب شئ لما تحس انك عاوز تشكى لأي واحد بس مهما شكيت هتقول ايه؟
هتقول كل حاجة ؟؟؟ يا خسارة مش هينفع فيها حاجات كثير تتحس هتوصف ايه؟
و لو قدرت تقول كثير مين ممكن يسمعك ؟
و لو سمعك حد قولى منو هيقدر يفهمك ؟
هتحس ساعتها انك لازم تسكت و تضحك عشان مافى واحد يحس بألمك و لا بحزنك.
هتحاول تفتكر أي شئ يفرحك مش هتلاقي
صحيح في لحظات حلوة عشتها زمان لكن يا خسارة
هتفتكر إنها مش ممكن ترجع تانى هتحزن اكتر
هتفتكر إنها بقت ذكرى في حياتنا و عدت
هتحس ساعتها إن كل شئ حلو في حياتنا مسيره يبقى ذكرى
هترجع تانى لأحزانك اللى اكتر من ذكرياتك
هتلاقي دموع كتير و جراح مستنياك
هتلاقى خوف و عذاب و الام مش مفرقاك
ورغم ده كله بتضحك عشان تدس حزنك فيك
رغم ده كله بتقدر تواجه الناس و الدنيا و تدس دموع عنيك
و لما هيجي الليل عليك و تكون لوحد هتلاقى الجبل اتهد
الجبل اللى ياما اتحمل اللى ياما دارى احزانه
هتلاقى دموعك مطر و افراحك تتعد
هتلاقى الحزن بيكبر هتلاقى الخوف بيظهر
هتلاقيك محتاج معاك و جمبك لأي حد
بس يا خسارة مش هتلاقى هتفضل تتكلم و تتكلم
هتفضل جراحك تشكى و قلبك مليان ألم
مش هتلاقى حد يسمعك هتفضل تبكى و تبكى
هتلاقى نفسك من غير شعور بتمسك القلم
و بتكتب كلام كثير يمكن مش هتكون شايفه
لكن هتحس انك ارتحت و كأنك اشتكيت لحد
و لما هيقف القلم و يقولك أنا حيران مش عارف أقول ايه تانى
أنا مهما قلت خلاص مافى واحد بيحس الامى
هتسيبه و ترجع تانى تبكى من جديد و تلاقى جبل أحزان سد فعنيك الطريق
و لما تتعب عنيك و تقولك كفاية دموع هتسكت عنيك و تغمض و قلبك مليان دموع
و تصحى تانى يوم بنفس دموع قلبك
بس هتبين ايه أنت خلاص مش لوحدك
أنت الان وسط الناس لازم تدس في قلبك
لازم تسكت و تضحك وتدس دموع عنيك
لازم تستنى تانى لما يجي الليل عليك
أصعب شئ لما تحس انك عاوز تشكى لأي واحد بس مهما شكيت هتقول ايه؟
هتقول كل حاجة ؟؟؟ يا خسارة مش هينفع فيها حاجات كثير تتحس هتوصف ايه؟
و لو قدرت تقول كثير مين ممكن يسمعك ؟
و لو سمعك حد قولى منو هيقدر يفهمك ؟
هتحس ساعتها انك لازم تسكت و تضحك عشان مافى واحد يحس بألمك و لا بحزنك.
هتحاول تفتكر أي شئ يفرحك مش هتلاقي
صحيح في لحظات حلوة عشتها زمان لكن يا خسارة
هتفتكر إنها مش ممكن ترجع تانى هتحزن اكتر
هتفتكر إنها بقت ذكرى في حياتنا و عدت
هتحس ساعتها إن كل شئ حلو في حياتنا مسيره يبقى ذكرى
هترجع تانى لأحزانك اللى اكتر من ذكرياتك
هتلاقي دموع كتير و جراح مستنياك
هتلاقى خوف و عذاب و الام مش مفرقاك
ورغم ده كله بتضحك عشان تدس حزنك فيك
رغم ده كله بتقدر تواجه الناس و الدنيا و تدس دموع عنيك
و لما هيجي الليل عليك و تكون لوحد هتلاقى الجبل اتهد
الجبل اللى ياما اتحمل اللى ياما دارى احزانه
هتلاقى دموعك مطر و افراحك تتعد
هتلاقى الحزن بيكبر هتلاقى الخوف بيظهر
هتلاقيك محتاج معاك و جمبك لأي حد
بس يا خسارة مش هتلاقى هتفضل تتكلم و تتكلم
هتفضل جراحك تشكى و قلبك مليان ألم
مش هتلاقى حد يسمعك هتفضل تبكى و تبكى
هتلاقى نفسك من غير شعور بتمسك القلم
و بتكتب كلام كثير يمكن مش هتكون شايفه
لكن هتحس انك ارتحت و كأنك اشتكيت لحد
و لما هيقف القلم و يقولك أنا حيران مش عارف أقول ايه تانى
أنا مهما قلت خلاص مافى واحد بيحس الامى
هتسيبه و ترجع تانى تبكى من جديد و تلاقى جبل أحزان سد فعنيك الطريق
و لما تتعب عنيك و تقولك كفاية دموع هتسكت عنيك و تغمض و قلبك مليان دموع
و تصحى تانى يوم بنفس دموع قلبك
بس هتبين ايه أنت خلاص مش لوحدك
أنت الان وسط الناس لازم تدس في قلبك
لازم تسكت و تضحك وتدس دموع عنيك
لازم تستنى تانى لما يجي الليل عليك